Vorig jaar bedacht ik dat het hebben van een planner écht een uitkomst voor mij zou zijn.. Vol enthousiasme kocht ik zo'n duur planboek en ging ik aan de slag. Binnen de kortste keren had ik alle dagen van top tot teen vol staan. Ik heb nooit geweten dat ik zo'n druk bestaan heb. Hoe meer ik inzichtelijk had dat het de ene week nog drukker was dan de andere, hoe meer ik mezelf verloor.. Ik werd geleefd door de dingen die ik - eigenlijk van mezelf - "moest".
Werken kreeg een gele kleur,
leuke dingen met vrienden/familie kreeg een roze kleur,
afspraken (zoals tandarts.. enzovoort..) kregen een groene kleur
en verjaardagen kregen een oranje kleur.
Alles wat ik deed op een dag stond in dat planboek... De bedoeling was dat het me rust zou geven. Maar voor rust was er geen plek meer. Ik mag wel zeggen dat ik het kwa werken ook erg druk had en daaromheen nog iedereen willen zien en niemand willen teleurstellen zorgde ervoor dat ik wel plek maakte voor anderen maar niet voor mezelf.
Nu de corona de aandacht vraagt en ons allen op onze plek zet, kon ik naast het werken alleen nog maar tijd met mezelf ( en man! ) inplannen. En weet je wat het me geeft? het geeft me rust. Rust om te doen wat ik het liefste doe. Creatief zijn, iets proberen op te zetten voor mezelf, als ik nergens zin aan heb dan kan ik ook gewoon een dagje lui zijn, ik gebruik de oven weer om lekkere baksels te maken, het boodschappen doen word nu heel zorgvuldig en met een lijstje gedaan, ik kan met zekerheid zeggen dat ik nu echt aan het genieten ben.
Zou ik dit voort kunnen zetten? gewoon voor altijd zonder een planning?..
Ik ga het in ieder geval poberen :-) en heeeel hard duimen dat het me gaat lukken om deze rust vast te houden.
Reactie plaatsen
Reacties