Een stukje uit mijn leven. Grote borsten en geluk! Waar word jij gelukkig van?

Elke dag leer ik mezelf weer een beetje beter kennen. Niet alles is altijd rooskleurig en dat moet ik ook accepteren.. ( dat is niet mijn sterkste punt, ik heb geen geduld en ik wil ook eigenlijk altijd alles direct goed doen ) ;)

Er zijn momenten geweest dat ik gewoon niet wist waar ik gelukkig van werd. Alles was TE veel... Ik had noooit ergens tijd voor omdat het in mijn hoofd gewoon te druk was. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik mezelf onder controle had. ( Dat is nog wel eens even zoeken naar hoe ik mezelf rustig maak ).

Altijd had ik mijn adviezen voor anderen klaar.. (herken je dat? dat je dan jezelf vergeet?) maar nooit luisterde ik naar mijn eigen gevoel.

Als een ander mij maar lief vind, als een ander maar niet slecht over mij denkt, vinden andere mensen het wel goed als ik het zo doe?

Toen ik van baan wou veranderen duurde dat ook een paar jaar voordat ik écht de stap durfde te nemen want ja... wat vinden anderen daarvan? Ik voelde mij niet gelukkig en ik wist mijn plekje niet goed te vinden. Thuis was ik alleen maar aan het huilen en ik kon niet uitleggen waardoor dat kwam. (tot frustratie van mijn man.. "je weet toch wel waarom je verdrietig bent?" nou.." Nee " dat wist ik niet op dat moment). 

In 2015 behaalde ik mijn Diploma voor  pedagogisch medewerker. Eigenlijk wist ik dat dit juist niet mijn ding was.. maar toch zette ik door. Naast school en stage werkte ik nog 24 uur in de week. Behoorlijk pittig en ik snap nu ook niet hoe ik dat toen vol heb kunnen houden :-)

Borstverkleining.

Ik had hele grote borsten en dat zat me behoorlijk in de weg. Niet alleen lichamelijk had ik last maar ook mentaal. Ik wist dat mensen achter mijn rug om daarover praatten, als iemand niet wist wie ik was zeiden anderen: "dat is dat meisje met die grote borsten" , als ik met iemand in gesprek was dan werd er niet op ooghoogte gepraat maar dan keken ze naar mijn borsten. Ik werd er elke keer weer verdrietig van. Op 2 juli 2015 moest ik om 7:00 uur in het Martini ziekenhuis te Groningen zijn en werd ik eindelijk geholpen: Een borstverkleining. 

Alles is goed verlopen en mijn herstel ging ook erg goed. Nog steeds ben ik dankbaar dat ik dit heb kunnen doen!

Hyperventilatie

Doordat ik van school, stage en daarnaast nog werk, na mijn borstverkleining tot stilstand kwam.. ( en ook nog dacht dat ik TE dik was en geen suikers wou eten ) kreeg ik last van hyperventilatie. Op momenten dat het op kwam zetten voelde dat ontzettend eng. Ik voelde me een hele poos als een zielig hoopje ongeluk. 

Gelukkig heb ik een schat van een man. Door hem ben ik door deze periode gekomen en daar ben ik hem altijd nog erg dankbaar voor. 

De stap om toch van baan te veranderen.

Moed verzameld en "gewoon doen" ben ik in de zomer van 2018 gaan solliciteren. Een vaste baan had ik in een supermarkt waar ik inmiddels al 10 jaar werkzaam was.  Ik kreeg positieve maar ook veel negatieve reacties. "Je geeft je vaste baan toch niet op? ". ( euhm... mag ik dat zelf even bepalen? en hoezo kan ik dat niet opgeven als je er geen plezier meer in hebt? Wie ben jij om dat tegen mij te zeggen? ) Steeds zelfverzekerder werd ik. 

Eerst had ik een baan toegewezen gekregen bij een call center. Het was niet wat ik voor altijd wou doen maar hé.. Het was iets anders en ik kon in tussentijd verder kijken naar iets wat ik écht leuk vind. 

" Je gaat toch niet bij een call center werken? Dat is niks voor jou? Geef je je vaste baan op voor dit?" 

Een steek in mijn maag maar waar bemoeide iedereen zich mee?

Wel ging ik door met solliciteren. Ze zochten nog een voedingsassistente in het ziekenhuis te Scheemda en ik reageerde daarop. Al snel werd ik aangenomen.. :-) en hier werk ik tot nu toe nog steeds. Erg leuk!

Wat maakt mij op dit moment gelukkig?

Bezig zijn met mijn hobby's, een lekkere wandeling, het thuiskomen en samen zijn met mijn man, de kleine dingen, een dagje niks doen, soms heerlijk poetsen in huis en lekker alles weer fris, een geurtje van wierook, stilte, kletsen en afspreken met vrienden en familie. 

Je word niet van één ding gelukkig. Het zijn de dingen samen en positieve gedachten die je gelukkig maken. 

Veel Liefs Lisette.