Veel van ons zijn geneigd om overal verantwoording voor af te leggen. En ik moet zeggen dat het soms ook wel een beetje voelt alsof je gedwongen word om dát te doen.
Soms als het werk belt voor een extra dienst, dan heb je al gauw de neiging om te zeggen: nee ik kan niet want..... terwijl gewoon "nee ik kan niet" ook voldoende is.
Als je op een feestje/verjaardag geen gebakje neemt.. "waarom niet dan? ben je op dieet?" ( dit soort momenten vind ik echt heel erg lastig. )
Toen mijn man en ik gingen trouwen ging iedereen er vanuit dat we gelijk kinderen zouden krijgen. Wij waren daar nog helemaal niet aan toe en ik heb heel vaak uit moeten leggen dat dát nog niet ging gebeuren. Als ik dan een keer buikpijn had werd er gelijk gezegd: "ben je niet zwanger?"
en verjaardagen vond ik ook altijd vreselijk.. Wanneer willen jullie kinderen? is het al zover? hebben jullie de babykamer al klaar? ik kon/kan daar ontzettend verdrietig van worden.
Eerst werd ik van te voren al gefrustreerd als ik eraan dacht wanneer de vraag weer eens zou gaan komen..
En op het moment dat ik eraan toe was om aan kinderen te beginnen was mijn man er nog niet aan toe. Dat was niet erg maar dan werd ik best een beetje verdrietig als heel veel mensen je steeds vragen waarom wij nog geen kinderen hebben.
We zijn er beide aan toe en we zien wel wanneer het komt. Het is net of er een soort van druk opzit omdat iedereen dat van je verwacht.
Je hoeft geen uitleg te geven als je daar geen behoefte aan hebt. Soms kost dat zoveel energie dat je beter even je ogen kan sluiten en het achter je neer gooit en verder gaat waar je mee bezig was op dat moment! :-)
Reactie plaatsen
Reacties